Οι ψευδο-σιβυλλικοί χρησμοί ή οι πλαστογραφημένες προφητείες περί Ιησού του Ναζωραίου. Οι ανασκαφές που ανέδειξαν το μαντείο της και το απαγορευμένο μυστικό των Σιβυλλικών Χρησμών

Ένα από τα σπουδαιότερα μαντεία της αρχαιότητας βρισκόταν στην πρώτη αρχαιοελληνική αποικία των Ελλήνων στη Δύση. Στην Κύμη της Ιταλίας. Η ιέρεια όταν ήθελε να συμβουλευτεί τον Απόλλωνα έμπαινε μέσα σε μια θαλάσσια σπηλιά. Η ιέρεια ήταν η Σιβύλλα που τη σέβονταν και την εκτιμούσαν όλοι, από τον τελευταίο αγρότη μέχρι τον σπουδαιότερο βασιλιά. Η ονομασία «Κυμαία Σίβυλλα» δεν ήταν το πραγματικό της όνομα. Το

«Κυμαία» προσδιόριζε την καταγωγή, ενώ με το «Σίβυλλα» προσδιορίζεται η προφητική της ιδιότητα. Σίβυλλες υπήρχαν πολλές. Ως πραγματικά ονόματα της Κυμαίας Σίβυλλας επικρατέστερα θεωρούνται τα : Αμάλθεια, Διηφόβη και Ιεροφίλη. Ένας χρησμός του μαντείου έλεγε ότι ο Αινείας, που γνωρίσαμε σαν ήρωα της Τροίας, θα γινόταν ιδρυτής μιας μεγάλης και ισχυρής δυναστείας. Μετά τη φυγή του απ την Τροία έφτασε στο Λάτιο και επισκέφθηκε το μαντείο....

Η Σιβύλλα τότε τον οδήγησε σε ένα μακρύ διάδρομο που γύρω του χόρευαν φοβερές σκιές. Ο Αινείας κατάλαβε ότι βρισκόταν στο βασίλειο των νεκρών. Τότε μπροστά του εμφανίστηκε ο πατέρας του ο Αγχίσης που τον διαβεβαίωσε ότι το μέλλον του θα ήταν λαμπρό και του έδειξε μια αυτοκρατορία που είχε στη μέση το Λάτιο. Αναφερόταν στη Ρώμη. Όντως σύμφωνα με το Βιργίλιο, ο Αινείας έγινε βασιλιάς αυτής της χώρας που εξελίχθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Η αρχαιολογική σκαπάνη επιβεβαιώνει το μύθο...

Μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα υπήρχε ο μύθος αλλά δεν υπήρχαν αποδείξεις για το μαντείο της Σιβύλλας ήταν υπαρκτό στα πλαίσια του μύθου. Τη δεκαετία του 1920 όμως, ομάδα αρχαιολόγων ξεκίνησε ανασκαφές στην περιοχή και κυρίως στο ναό του Απόλλωνα στην Κύμη. Τον Μάϊο του 1932 ο Ιταλός αρχαιολόγος Amadeo Maiuri εντόπισε υπόγειους διαδρόμους εκεί που βρισκόταν το μαντείο στην αρχαιότητα. Ήταν το «Cumae Cave», που θεωρείται πως είναι ο τόπος που συνδέεται με την Κυμαία Σίβυλλα. Όσοι ήθελαν να πάρουν χρησμό έπρεπε να κατέβουν μέσα απ τη στενή στοά μήκους 131 μέτρων για να φτάσουν στο σπήλαιο. Λόγω των φωτεινών ακτίνων που έμπαιναν στη σπηλιά ο άνθρωπος περνούσε από σημεία με έντονο φως και σημεία με έντονο σκοτάδι μέχρι να φτάσει στη Σίβυλλα. Κάπως έτσι οι άνθρωποι αυτοί φαίνονταν σαν σκιές και ο καθένας που βρισκόταν εκεί, είχε την αίσθηση ότι βρισκόταν στο βασίλειο του θανάτου. Ήταν ένας φοβερός μυστικιστικός κόσμος. Όταν ο ενδιαφερόμενος έφτανε στην είσοδο του σπηλαίου η Σιβύλλα φώναζε: «Ζητήστε το ρητό γρήγορα. Ο Θεός δείτε ο Θεός». Αμέσως άλλαζε έκφραση το πρόσωπό της, έλυνε τα μαλλιά της και η φωνή της δεν ήταν πια ανθρώπινη.

Σιβυλλικά βιβλία...

Σύμφωνα με τα ρωμαϊκά έγγραφα, οι προβλέψεις της Σιβύλλας που είχαν περάσει σε γραπτά κείμενα, ήταν ορθές και ακριβείς σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο Ταρκύνιος ο Υπερήφανος, ο έβδομος και τελευταίος βασιλιάς της Ρώμης, αγόρασε τα κείμενα πληρώνοντας ένα τεράστιο χρηματικό ποσό και πλέον, θεωρήθηκαν κρατικό μυστικό. Την περίοδο της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, μόνο 15 εκλεγμένοι που τους επέλεγε η Ρωμαϊκή Σύγκλητος είχαν το δικαίωμα πρόσβασης στα βιβλία της Σίβυλλας. Επρόκειτο για τα «Σιβυλλικά βιβλία» που φυλάσσονταν και φρουρούνταν σε μια μαρμάρινη κρύπτη κάτω απ το ναό του Καπιτωλίου Δία στη Ρώμη. Σ” αυτά κατέφευγαν σε περιόδους ανάγκης όπως στα πρόθυρα ενός πολέμου. Τα βιβλία στα οποία οι Ρωμαίοι αναζητούσαν τη λύση σε όλα τα σοβαρά προβλήματα, κάηκαν σε μια πυρκαγιά το 83π.Χ. Ανάμεσα στις χιλιάδες προβλέψεις, λέγεται ότι υπάρχει προφητικό κείμενο της Σίβυλλας της Κυμαίας για τον Ιησού. Σε αυτό όχι μόνο προέβλεπε ότι θα λέγεται Χριστός, αλλά και πως το όνομα του θα έχει τέσσερα φωνήεντα και δύο σύμφωνα. (Ιησούς) Σύμφωνα με το θρύλο, ο θεός του μαντείου ο Απόλλωνας χάρισε στην Σίβυλλα, μακραίωνη ζωή όχι όμως άφθαρτη νεότητα. Έτσι τεράστια και απόκοσμη απεικόνισε ο Μιχαήλ Άγγελος την Κυμαία Σίβυλλα στην οροφή της Καπέλα Σιξτίνα στο Βατικανό....

Το απαγορευμένο μυστικό των Σιβυλλικών Χρησμών

Οι ψευδο-σιβυλλικοί χρησμοί 

ή 

οι πλαστογραφημένες προφητείες περί Ιησού του Ναζωραίου

Υπάρχουν τα «σιβυλλικά βιβλία» και υπάρχουν τα βιβλία των λεγ.«σιβυλλικών χρησμών ή προφητειών». Αυτά τα δυο δεν ταυτίζονται. Το πρώτο έργο είναι αυθεντικό, δυστυχώς χάθηκε σχεδόν ολόκληρο το κείμενο του λόγω εμπρησμού ή ενός ατυχήματος (την καταστροφή του ναού του Γιουπιτερ-Δία στο mons capitolinus της Ρώμης το 83 π.α.χ.χ. Οι πλέον χαμένοι χρησμοί αντικαταστήθηκαν απο την Ρωμαϊκή Σύγκλητος το 76 π.α.χ.χ. με μια νέα συλλογη χρησμών με προέλευση την Τροία, την Σάμος, την Ερυθραία της Ιωνίας κ.α. Πηγή: Τάκιτος, Annales, VI, 12). Είναι λοιπόν δυο βιβλία τελείως διαφορετικά, που διαφέρουν μεταξύ τους χρονολογικά, στην προέλευση, στο περιεχόμενο κι όχι μόνο.

Οι ορθόδοξοι Φονταμενταλιστές αναφέρονται στο δεύτερο βιβλίο (αποτελείται από δώδεκα Τόμους ή βιβλία), το οποίο καμιά φορά το μπερδεύουν σκόπιμα με τα «σιβυλλικά βιβλία» και την ιστορία τους, για να αποδείξουν, πως ο ερχομός του Μεσσία τους προφητεύθηκε δήθεν από Έλληνες μάντεις. Αυτοί οι «χρησμοί» συναθροίστηκαν τον 6ο αιώνα μ.α.χ.χ. Οι πηγές τους είναι εκ των πλείστων ιουδαϊκές, χριστιανικές και γνωστικιστικές. Τα κείμενα («προφητείες») των «σιβυλλικών χρησμών» είναι πλαστογραφημένα (δηλ. Μη-αυθεντικά).

Γράφτηκαν σε γνωστή προς την αρχαιότητα μορφή (εξάμετρα) για να εντάξουν τις ιουδαιοχριστιανικές θρησκευτικές πεποιθήσεις στην αρχαία συνθήκη, με τον σκοπό να αποδεχθούν απο ένα μεγάλο πλήθος. Τα περιεχόμενα των κειμένων αποτελούνται απο ιουδαϊκές και χριστιανικές δοξασίες, αναφορές στην Παλαιά και Καινή Διαθήκη, την γνωστή πολεμική κατά της «Λατρείας των Ειδώλων» και απο μεταγενέστερες προσθήκες των «πατέρων» της χριστιανικής εκκλησίας. Τα δώδεκα βιβλία διαφέρουν μεταξύ τους χρονολογικά, στην προέλευση και γράφτηκαν από διαφορετικούς συγγραφείς. (Πηγή: Alexandria Frisch,«Pseudo-Sibylline Oracles» (ca. 150 BCE–700 CE), Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης).

Το 3ο βιβλίο των «χρησμών» είναι το παλαιότερο και ιουδαϊκής προέλευσης. Το 4ο βιβλίο γράφτηκε περίπου 80 χρόνια μ.α.χ.χ. και είναι επίσης ιουδαϊκής προέλευσης. Το 5ο βιβλίο, όπου αναφέρεται ένας Μεσσίας, γράφτηκε το 100 μ.α.χ.χ.! Και τα βιβλία 6-10 είναι καθαρά χριστιανικής προέλευσης. Αυτός είναι άλωστε ο λόγος για τον οποίο η επιστήμη αναφέρεται με τον όρο «ψευδο-σιβυλλικοί χρησμοί» σε αυτά τα κείμενα (αγγ. pseudo-Sibylline Oracles), ώστε να γίνει κατανοητό πως δεν είναι αυθεντικά ή ταυτόσημα με τα αυθεντικά βιβλία. (Πηγές: 1. H. Merkel: «Jüdische Schriften aus hellenistisch-römischer Zeit», εκδ. Gütersloher, 1998. 2. F. Hahn: «Frühjüdische und urchristliche Apokalyptik», εκδ. Neukirchener, 1998).

Όποιος ψάχνει περισσότερες πληροφορίες για αυτές τις πλαστογραφίες – στις οποίες αναφέρθηκαν μάλιστα και οι Θεόφιλος ο Αντιοχεύς, Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, Αυγουστίνος Ιππώνος και Λακτάντιος – θα τις βρεί σε καλά Λεξικά και Εγκυκλοπαίδειες.

Τα περισσότερα άρθρα είναι αναδημοσιεύσεις που αξίζει να διαβαστούν επειδή κατά τη γνώμη μας ακόμα και μέσα σε κάποιο ψέμα κρύβεται πάντα μια αλήθεια. Στόχος είναι μέσα από την πολύπλευρη ενημέρωση να αποκαλυφθεί. Ή κρίση είναι πάντα δική σας.

loading...

mixanitouxronou, bloko, diadrastiko